‘ความพลัดพราก...จากสิ่งที่เรารักเป็นของธรรมดา’ เมื่อเราเกิดมาสิ่งเหล่านี้ย่อมมีมาคู่กับเราราวคู่แฝด... อ่านต่อ...
เสียงร้อง ‘ไชโย’... อ่านต่อ...
ณ เลียบแม่น้ำเจ้าพระยาฝั่ง ‘ท่าพระจันทร์’ รอยเวลาใกล้ชิงพลบ ขอบฟ้าส่องแสงเหลืองอำพันอร่าม... อ่านต่อ...
...ไม่ขอคืนหรอกความรัก
ฉันเหลือมากพอจะให้คนทั้งโลก
โรงงานผลิตกว้าง 3000 โยชน์ ทางทิศเหนือของหัวใจ

ความคิดที่เบื่อโลกเดิมๆ ปัญหาเดิมๆจนอยากที่จะทำลายโลกแบบนี้ทิ้งไป โดยที่ไม่อยากจะคิดหรือสนใครอื่น

“ ณ ที่นั่น วันและคืนได้ร่วมใจกัน
ให้ความเฉิดฉันท์แก่โฉมสะคราญของเธอ
วันนี้ ตัวมาดามเอง ก็อายุ อานาม ย่างเข้าในวัยสี่สิบกว่าๆแล้ว มีครอบครัวอันแสนอบอุ่น มีลูกชาย 1 คน สามี... อ่านต่อ...
มีนกตัวหนึ่ง บินหลงเข้ามาอยู่ในตึก
อาจเพราะคนทำความสะอาดเปิดประตูกับหน้าต่างทิ้งไว้
ฉันคือต้นไม้ต้นหนึ่ง ผู้คนตั้งชื่อให้ฉัน แต่มันจะสำคัญอะไร ฉันแค่งอกเงย เติบโต หล่อเลี้ยงชีวิตด้วยอาหารในดิน... อ่านต่อ...
เราล้วนเคยผ่านวันคืนนั้น วันที่พระจันทร์ช่างยิ่งใหญ่ ป่าหญ้าราวป่าเขาหิมาลัย ตั้งชื่อกันไปประหลาดคำ ... อ่านต่อ...
อ้าว อ้าว มาหลายวัน
จากพระจันทร์ครึ่งมาถึงครึ่งกว่า
ลมเอย ลมก็หาย หายหน้า
... อ่านต่อ...
Pages
User login
ล่าสุด...
Ứng tiền nhanh chóng, uy tín với những gói tín dụng trong 24 giờ