กุหลาบสวาท...บทนำ
บทนำ
ภายในห้องใต้ดินนั้นอับทึบ มีกลิ่นสาปของซากความชิงชังซ่อนตัวอยู่ทุกอณู ไม่เว้นแม้แต่ละอองไอที่มองไม่เห็น...มีกลิ่นสางของความพยาบาทแฝงเร้นไว้ทุกตารางนิ้วทั่วรอบห้อง สิงสู่อยู่ทุกซอกมุม
โดยเฉพาะโซ่ตรวนเส้นนั้น!!
สิ่งนั้นผูกติดร่างของหล่อนเอาไว้จนลมหายใจสุดท้าย และกักขังดวงวิญญาณของหล่อนเอาไว้ไม่ให้หลุดรอดไปยังแห่งหนอื่น ต้องเคว้งคว้างอย่างเปล่าดายมาหลายสิบปี เฝ้ามองภายนอกที่เคลื่อนผ่านตามกาลเวลาจนผ่านไปรุ่นแล้วรุ่นเล่า
เพื่อเฝ้ารอการกลับมาของใครบางคน!
รอเพื่อจะสะสางความรักที่บุรุษผู้นั้นตอบแทนความภักดีของหล่อนที่มีต่อเขาทั้งหัวใจ ด้วยการใส่ร้ายป้ายสีให้หล่อนกลายเป็นสตรีผู้โสโครกน่ารังเกียจเดียดฉันท์จากวงศ์วานว่านเครือ กลายเป็นสตรีผู้ถูกตราหน้าว่ามักมากในรสกามาอย่างอดสู และกลายเป็นสตรีผู้ต้องทรมานกับความอัปลักษณ์อย่างอาดูร
ต้องทนรับความเจ็บปวดชอกช้ำนั้นเอาไว้แต่เพียงลำพัง!
เจ็ดสิบห้าปีที่รอคอยกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว!
หล่อนกระหายการแก้แค้นมาชั่วกัปชั่วกัลป์ เพื่อรอให้บุรุษผู้ที่จองจำหล่อนเอาไว้ให้ตายทั้งเป็น ได้หวนกลับมารับทัณฑ์ที่ควรสนองคืน
นั่นหล่อนมองเห็นเขาแล้ว...
บุรุษผู้นั้นกำลังก้าวย่างผ่านแปลงกุหลาบสีแดงฉ่ำราวกับสีของเลือดสดบานสะพรั่งอยู่เหนือใบเขียวขจีนับหมื่นดอก ที่ทอดยาวจากหน้าประตูวังตลอดจนถนนสายเล็กซึ่งคดเคี้ยวมาสู่ตัวตึกอันใหญ่โตโอฬาร...ต้นกุหลาบเหล่านั้นต่างโน้มกิ่งก้านไหวลู่ไปตามกระแสแห่งความเกลียดชังที่ซ่อนอยู่ ต่างลิงโลดใจที่เห็นร่างของบุรุษผู้นั้นราวกับเห็นเหยื่ออันโอชะ หวังจะสูบเลือดเอามาดื่มด่ำเพื่อความยั่งยืน...
...เป็นกุหลาบที่ไม่มีวันตาย...
เสียงหัวเราะของหล่อนกังวานก้องอยู่ในโลกแคบของตนเอง ก่อนจะส่งเสียงกร้าวเอ็ดอึงไปยังกุหลาบเหล่านั้นให้ชะลอความโหยกระหายเอาไว้ก่อน เพราะหล่อนจะไม่ยอมให้บุรุษผู้นี้ได้ตายดี!
เขาจะต้องอยู่ชดใช้สิ่งที่เขากระทำกับหล่อนไว้จนสาสมแก่ใจ!
//////////////////////////////////////